Energia kinetyczna, kuloodporność, nożoodporność czy kolcooodporność... każdy wie, czym są kamizelki kuloodporne. Ale na jakiej zasadzie fizycznej "tkanina" lub sztywna płyta zatrzymuje kulę lub nóż i co jest materiałem, który osłania cię przed penetrującym obiektem? Jaka ergonomia, jaka waga i jaki stosunek korzyści do ryzyka dla użytkownika? Jaka jest (optymalna) żywotność materiału ochronnego? Krótko mówiąc, krótki opis, który pomoże Ci wybrać właściwą ochronę balistyczną i uwzględnić związane z nią ograniczenia!
Zacznijmy od zdefiniowania podstaw (dla tych, których to nudzi, przejdźmy do dalszej części artykułu), czym jest energia kinetyczna? Niech to będzie proste i zwięzłe

  • Jest to energia poruszającego się ciała (w tym przypadku pocisku, noża lub strzykawki). Energia ta będzie zależała od masy danego ciała i jego prędkości. Energia kinetyczna jest wyrażana w dżulach. W przypadku pocisku - co będzie najprostszym i najbardziej wymownym przykładem - to właśnie wyzwolona energia kinetyczna decyduje o jego sile przebicia (wraz z szeregiem innych czynników, takich jak kaliber pocisku, jego kształt, materiał, z którego jest wykonany, moc eksplozji, która pozwoli na nadanie siły początkowej - wprawiającej pocisk w ruch, oraz długość lufy - pozwalająca na skumulowanie energii aż do wylotu).
  • Aby obliczyć energię kinetyczną kuli (lub innego obiektu), konieczne będzie zastosowanie następującego wzoru:
  • KE = 0,5 × m x V 2
  • Ec: Energia kinetyczna
  • m: masa - wyrażona w kilogramach
  • v: prędkość (do kwadratu) - wyrażona w metrach (na sekundę, minutę itp.)
    • Tak więc dla pocisku 9x19mm o wadze 8 gramów (0,008 kg) i prędkości 350 m / s daje to:
      • 0,5 × 0,008 (masa wyrażona w kg): 0,004
      • 350 × 350 (kwadratowa prędkość piłki wm / s): 122500
      • dlatego: 0,004 × 122500: 490 dżuli
  • Fascynującą rzeczą w energii jest to, że nie można jej stracić, można ją tylko przenieść. Po opuszczeniu lufy - a więc w powietrzu - energia pocisku podlega tarciu i w ten sposób przekazuje część tej energii pociskowi, aż trafi on w cel. W momencie uderzenia, pozostała energia zostanie przekazana w całości (oczywiście w zależności od charakteru celu) i spowoduje uszkodzenia tkanek, kości, organów... W tym miejscu kuloodporny materiał spełni swoje zadanie!
Ogólna idea polega na pochłanianiu (zatrzymaniu pocisku w miejscu, ale... pamiętaj, że energia nie jest tracona, tylko przekazywana - pozwól, że sobie wyobrazisz, gdzie by się podziała, gdyby materiał ochronny zatrzymał pocisk, nie pochłaniając jego energii...) transferu energii z pocisku na powierzchnię (jak największą) inną niż twoje ciało. Sprawa komplikuje się, gdy czubek noża lub stożek pocisku mają stosunkowo "małe" powierzchnie przy uderzeniu, a jednocześnie koncentrują fenomenalną energię!

porównanie energii kinetycznej

Stal balistyczna, Kevlar, Goldflex, polietylen, dyneema, ceramika...Zanim przedstawię właściwości mechaniczne materiałów ochronnych, krótka lista tych stosowanych we wszystkich dostępnych na rynku kamizelkach (celowo pomijam materiały pochodzące z nanotechnologii, biosteel - słynne pajęcze jedwabie - czy makijaż Maryli Rodowicz):

  • Włókna (dostępne w elastycznych arkuszach):
    • Para-aramidy
      • Twaron (firma Teijin)
      • Kevlar (firma Dupont)
      • Goldflex (firma Honeywell)
    • Polietyleny
      • Spectra (firma Honeywell)
      • Dyneema (firma DSM)

Spośród tych włókien najpopularniejsze są Goldflex (wyższa wytrzymałość, optymalne zachowanie przy skręcaniu - droższe w produkcji) i Dyneema (wyższy stosunek wagi do wytrzymałości niż u konkurencji oraz wyjątkowa odporność na wilgoć, ścieranie i promieniowanie UV).

Tutaj znowu pomijamy proces produkcji i różne etapy transformacji włókien, stosowane sploty, jak również właściwości fizyczne każdego materiału lub ich odmiany (dla Twojej informacji, istnieje 6 różnych rodzajów Kevlaru, nie licząc rodzajów Dyneemy, uzyskiwanych według innego protokołu produkcyjnego - nie mam wystarczająco dużo czasu, aby napisać książkę... Ale jeśli jesteś zainteresowany, wyślij nam wiadomość, prześlemy Ci dokumentację).

Jedno z tych włókien można znaleźć we wszystkich elastycznych płytach dostępnych obecnie na rynku. Mają one mniej więcej takie same możliwości mechaniczne - zdolność absorpcji w dżulach na m2 - z różnicami w odporności na wilgoć, promieniowanie UV i ścieranie. Oczywiście jedne będą "lepsze" od drugich, ale w każdym przypadku należy wziąć pod uwagę, że uszkodzona płyta (po wchłonięciu śrutu, wystawieniu na działanie środka chemicznego, rozdarciu...) musi być bezwzględnie wymieniona.

balistyczna włókno dyneema

  • Stale (dostępne w twardych płytach lub specjalnych panelach do ochrony pojazdu lub budynku):
    • Armor lub Armox 500 - w zależności od producenta
      • Bez wchodzenia w szczegóły, stal o specyficznej strukturze, używana do produkcji twardych płyt balistycznych i kuloodpornych konstrukcji dla pojazdów, budynków modułowych, itp. w różnych grubościach w zależności od potrzeb.
      • Oznaczenie 500 odnosi się do wskaźnika twardości (skala Brinella)
      • Stale o indeksie 550 lub wyższym nie są używane do produkcji środków ochrony balistycznej.
  • Ceramiczny - lub raczej materiał kompozytowy zawierający ceramikę (dostępne w twardych płytach lub układu kulek, wyłącznie do użytku kuloodpornego):
  • Najczęściej składa się z pierwszej warstwy epoksydowej lub włókna szklanego - ochrona płyty przed odpryskami, zadrapaniami, tępymi uderzeniami... - ceramicznej (tlenek glinu, węglik boru...), następnie warstwy polietylenu UHMWPE (polietylen o ultra wysokim ciężarze cząsteczkowym) lub elastyczne włókno balistyczne (patrz wyżej), które zapewni, że energia zostanie rozproszona na całej powierzchni płyty. To jest to, co daje słynną płytkę balistyczną SAPI (Small Arms Protective Insert)
  • Trzy formuły ceramiczne używane (najczęściej) do produkcji balistycznej płyty ochronnej:
    • Tlenek glinu (Al2O3 - powszechnie znany jako tlenek glinu)
      • Jest to najbardziej ekonomiczna formuła (przy koszcie produkcji i objętości materiału, która ma być zastosowana w celu uzyskania optymalnego poziomu ochrony) i ta o największej gęstości - w zależności od czystości produktu końcowego - jego proces produkcyjny musi mieć czystość od 90 do 99,95% i porowatość mniejszą niż 2%
    • Węglik boru (B4C)
      • 2 razy twardszy od tlenku glinu, ale również o mniejszej gęstości, jest idealnym materiałem do "zatrzymania" pocisku... tyle że jest drogi w produkcji, niezwykle kruchy przy "rozdarciu" - co jest typowe przy użyciu pocisku przeciwpancernego - i wymaga innego procesu produkcyjnego w zależności od tego, czy chcemy uzyskać optymalną ochronę przy pochłanianiu pojedynczego pocisku, czy kilku. Aby wykorzystać jego wyjątkową wydajność, węglik boru jest zwykle używany w połączeniu z węglikiem krzemu.
    • Węglik krzemu (SiC)
      • Ma on mniej więcej takie same właściwości fizyczne jak węglik boru, ale o większej gęstości. Połączenie prawie takiej samej twardości jak tlenek glinu i węglik boru z większą lub mniejszą gęstością - w zależności od procesu produkcyjnego - sprawia, że jest to idealny wybór przeciwko pociskom o bardzo dużej prędkości lub przeciwpancernym.
    • Należy zauważyć, że komponent ceramiczny ze swej natury jest "kruchy" i ceramiczna płyta niezmiennie ulegnie znacznemu uszkodzeniu przy uderzeniu - w istocie jest ona częścią tego, co zapewnia transfer energii i zatrzymanie pocisku. Różnice pomiędzy pojedynczymi i wielokrotnymi trafieniami omówimy później, ale jak zaznaczono we wstępie do rozdziału "ceramika", zapewnienie spójności materiału, pozwala na zachowanie jego właściwości balistycznych i uniknięcie odprysków, Dodatek materiału kompozytowego (np. żywice epoksydowe, poliestrowe z włóknem węglowym) oraz materiału balistycznego (np. polietylen lub włókno aramidowe - w celu zmniejszenia mikropęknięć płyty ceramicznej i optymalizacji absorpcji energii kinetycznej). Większość płyt ceramicznych posiada również warstwę materiału (pianka fenolowa), która zapewnia ognioodporność i właściwości termoizolacyjne.

W skrócie, im sztywniejsza płyta ceramiczna (i wykonana w połączeniu z "kocem" i "wzmocniona" włóknem balistycznym), im "twardsza" użyta ceramika - twardsza niż materiał pocisku - tym lepiej!

  • Polietylen (UHMWPE - polietylen o ultra wysokiej masie cząsteczkowej) w postaci kompozytu laminowanego (w wersji włóknistej UHMWPE to w szczególności materiały ochrony balistycznej Dyneema i Spectra w postaci elastycznych płyt balistycznych) - również w tym przypadku materiał będzie stosowany w postaci pojedynczych płyt lub docinany na wymiar do ochrony pojazdów lub samolotów. Ujmijmy to prosto: jak dotąd jest to najbardziej odporne tworzywo termoplastyczne (na uderzenia, rozpuszczalniki, ścieranie) i prawie nie wchłania wilgoci. Złożone z powtórzenia jednostek monomeru (w zasadzie powtórzenie struktury makrocząsteczki - tysiące razy. Polimeryzacja), UHMWPE może być produkowany na wiele sposobów (z impregnacją matrycy termostatycznej, z większą lub mniejszą liczbą włókien lub o większym lub mniejszym przekroju, z określonym sposobem przędzenia...), a arkusz ochronny może mieć różną liczbę arkuszy (na przykład "arkusz" UHMWPE produkowany przez DSM Dyneema® SB71), ale w przypadku twardego arkusza zawsze będzie przedstawiany w formie kompozytu. Jego bardzo niska gęstość i wyjątkowa wytrzymałość sprawiają, że jest to idealny materiał zapewniający optymalny stosunek ochrony do wagi.
  • UHMWPE znajdzie się w składzie większości tarcz balistycznych i przyłbic - szczególnie dlatego, że zapewnia przejrzystość, a przez to optymalne widzenie dla użytkownika.
  • Płyta UHMWPE nie będzie mogła być użyta do ochrony przed pociskiem o dużej prędkości lub pociskiem przeciwpancernym (szereg testów to wykazało), ale będzie doskonałym dodatkiem do płyty ceramicznej, co pozwoli na stworzenie czegoś w rodzaju indywidualnej płyty "kanapkowej" - płyty ceramicznej i kompozytowej, jak przedstawiono powyżej - która zapewni ochronę przed większością lekkich kalibrów (z wyjątkiem niektórych specyficznych rodzajów amunicji, .50 BMG, .408 CheyTac, w zasadzie wszystkiego, co może być również użyte jako kaliber przeciwpancerny).

układ ceramiczny

Świetnie! Ale jak to działa w praktyce? Stosunkowo proste! Czy jest to włókno, stal czy ceramika, ważne jest:

  1. Że struktura molekularna materiału ma określoną maksymalną zdolność absorpcji energii.
  2. Że absorpcja energii odbywa się na jak najszerszej powierzchni.
  3. W przypadku pancerza siła uderzenia w materiał ochronny pozwala na odkształcenie (a tym samym zmniejszenie koncentracji energii poprzez umożliwienie rozprężenia pocisku) lub roztrzaskanie pocisku.

Dla proponowanych "miękkich" materiałów ochronnych (kevlar, goldflex, spectra lub dyneema):

Dla uproszczenia celowo pominąłem różnice strukturalne pomiędzy para-aramidami a polietylenemWyobraźmy sobie siatkę kortu tenisowego (lub siatkę bramki na boisku piłkarskim). Kiedy piłka uderza w siatkę, odkształca się stożkowo, a sznurki tworzące siatkę pochłaniają energię pod kątem 360°, aż zostanie ona całkowicie pochłonięta i piłka się zatrzyma. Miękki" materiał tekstylny płyty kuloodpornej będzie działał dokładnie w ten sam sposób, z tą różnicą, że uraz spowodowany bardzo silną penetracją stożkową - i to na bardzo małej powierzchni - do wnętrza ciała może być tak samo śmiertelny, jak gdyby pocisk rzeczywiście przebił ciało. Różnica polega na tym, że siatka z włókna jest znacznie ciaśniejsza niż siatka sportowa. Ta bardzo drobna siatka pozwoli na rozproszenie energii na całej powierzchni płyty, a tym samym zmniejszy odkształcenia stożkowe narzucone na nią przez pocisk (wrócimy do tego w rozdziale poświęconym różnym oficjalnym normom).

Aby umożliwić takie rozproszenie energii i całkowite zatrzymanie pocisku przed przebiciem, konieczne jest:

  • Kolejność warstw tekstylnych działających indywidualnie jako sieć
  • Siatka każdej warstwy, która jest wystarczająco drobna, aby uzyskać maksymalną dyspersję energii na całej jej powierzchni
  • Że przy uderzeniu transfer energii działa na sam pocisk "miażdżąc" go, aby usunąć część penetracji z powodu stożkowego kształtu pocisku - i w ten sposób pomagając zwiększyć powierzchnię "chwytu" pocisku
  • że użyte włókno ma wyjątkową wytrzymałość na rozciąganie
  • Szczególny przypadek płyt nożoodpornych lub kolcoodpornych:
  • Różnica w prędkości (szybkości) ciosu nożem (lub kilofem, lub strzykawką) jest znacznie mniejsza niż pocisku (nawet bardzo małego kalibru). W związku z tym producenci (pierwsza standaryzacja płyt antynożowych pochodzi z...1993) musieli dostosować odporność mechaniczną włókien, które zwykle są używane do zatrzymywania pocisków.
  • Stosowane włókna mają te same nazwy handlowe - Dyneema lub Kevlar - ale proces produkcyjny różni się w celu uzyskania siatki, która może wchłonąć i zatrzymać ruch ostrza lub strzykawki przez powierzchnię płyty.
  • Wrócimy do tego później, ale to Anglicy (w 1993) opracowali (za pośrednictwem HOSDB (Home Office Scientific Development Branch) specjalny standard przeznaczony do ochrony przed ostrzami noży lub strzykawek (zdolności balistyczne, protokół testowy, poziomy skuteczności...
  • Należy pamiętać, że płyta nożoodporna może być noszona w połączeniu z płytą kuloodporną.

W przypadku proponowanych „twardych” materiałów ochronnych (ceramika i UHMWPE):

Proces jest nieco inny! Zadaniem twardej płyty jest ochrona użytkownika przed mechanicznymi uszkodzeniami znacznie szybszej amunicji (potencjalnie o konstrukcji zwiększającej penetrację lub koncentrację energii kinetycznej na małej powierzchni). Zachowanie się pocisku "mniejszego" kalibru (lub o mniejszej energii początkowej) przy zderzeniu z płytą "tekstylną" wcale nie będzie identyczne z zachowaniem się szybszego, bardziej "potężnego" pocisku. Z jednej strony dlatego, że uwolniona energia kinetyczna mogłaby pozwolić pociskowi na bezproblemowe przebicie powierzchni ochronnej - i kontynuowanie jego trajektorii przez ciało użytkownika - a z drugiej strony dlatego, że nawet w przypadku absorpcji energii, mechanicznie narzucona deformacja stożkowa spowodowałaby uszkodzenia fizjologiczne, które mogłyby być równie śmiertelne, jak w przypadku braku jakiejkolwiek ochrony. Dlatego konieczne jest, aby płyta była twarda:

  • Albo wykonane z twardszego materiału niż ten, który znajduje się naprzeciwko (kula próbująca się przebić)
  • Że absorpcja energii jest wykonywana (jak w przypadku miękkich płyt) na możliwie największym obszarze
  • Aby przy uderzeniu (jak w przypadku płyt elastycznych) pocisk zgniótł lub rozpadł się w jak największym stopniu
  • Szczególny przypadek płyt "multi-hit" (płyta zdolna do pochłaniania energii kilku pocisków z rzędu):
  • Nic skomplikowanego - patrz rozdział "Ceramika - czy raczej materiał kompozytowy zawierający ceramikę", w którym opisana jest budowa płytki składającej się z różnych warstw (powłoka ochronna - epoksydowa, ceramiczna, kompozytowy materiał balistyczny i ewentualnie warstwa pianki fenolowej).
  • To właśnie ta "kanapkowa" kompozycja będzie głównie zachowywać właściwości ceramiki (która, jak wspomniano powyżej, rozpadnie się przy pierwszym uderzeniu). Nawet w "kawałku" materiał ceramiczny, tak długo jak konstrukcja "sandwich" zachowuje swoją pierwotną strukturę - innymi słowy ceramika w kawałku pozostaje sprasowana w swojej trawie (przed pierwszym uderzeniem), zachowa swoje właściwości mechaniczne. Balistyczny materiał kompozytowy będzie nadal spełniał swoją rolę jako pochłaniacz energii.
  • Oprócz układu " kanapkowego" ważny jest również rodzaj struktury użytej do wykonania powierzchni ceramicznej. Według testów wymienionych poniżej, istotne jest, aby ceramika nie była układana w jednym kawałku, ale w kilku "płytkach". Płytki te zapewniają zachowanie właściwości ochronnych płytek sąsiadujących z płytką, która przyjęła na siebie pierwsze uderzenie. Chyba logiczne.
  • Na podstawie testu porównawczego V50 (velocity 50 - patrz niżej) przeprowadzonego przez panów Horsfall i Buckley oraz Watson'a (wygoogluj, jeśli ich testy cię interesują) z nieuszkodzonymi i uszkodzonymi płytami, wynik wskazuje (w zależności od prędkości pocisku przy uderzeniu / z amunicją 7,62 / na płytach korundowych SAPI) na spadek wydajności od 3 do 8%. Widać jednak, że materiał zachowuje wydajność od 24 do 12% powyżej wymagań normy.
  • Ostrzeżenie : nawet jeśli materiał spełnia swoje zadanie, nie będzie w stanie ochronić Cię przed dziesiątkami uderzeń! W dwóch słowach, TAKE COVER!
  • Szczególny przypadek płyt "stand-alone" (płyta, która zapewnia poziom ochrony, na który wskazuje - zgodnie z normą wybraną do jej badania - bez użycia w połączeniu z inną (miękką) płytą balistyczną:
  • Ponownie, jest to płyta ochronna (twarda), która została wyprodukowana lub skonstruowana w taki sposób, że może być używana samodzielnie, bez konieczności noszenia jej w połączeniu ze wsparciem płyty miękkiej (zazwyczaj jest to płyta ochronna noszona w kamizelce ORAZ płyta twarda noszona na niej w przewidzianym do tego celu przedziale). W skrócie można użyć tej płyty w taktycznym "plate holderze" - zmniejszy to objętość i wagę kombinacji kamizelka + miękki talerz, a także komfort poruszania się użytkownika. Oczywiście zmniejsza to również powierzchnię ochrony, ale jeśli jesteś pewien, że będziesz miał do czynienia z potężniejszymi strzałami niż te "obsługiwane" przez miękką płytę... równie dobrze możesz nie zawracać sobie głowy - pomyśl tylko o ryzyku odłamków...
  • Panel „Anti-Trauma”:
  • Po prostu: jest to dodatkowa elastyczna płyta (zazwyczaj wykonana z włókna, ale zdarzało się, że ze stali lub aluminium), która jest zapakowana w znacznie cieńszy format niż klasyczna kuloodporna płyta elastyczna (ale z tego samego materiału). Nie chodzi tu o "dodatkową" ochronę, ale o ograniczenie deformacji przy uderzeniu (i wynikających z tego urazów fizjologicznych) poprzez optymalizację powierzchni rozproszenia energii i zgniatania pocisku przy uderzeniu.

Ale w takim razie jakie płyty zatrzymują jakie kalibry czy odłamki?

Każdy kraj uprzemysłowiony - Francja, USA, Niemcy, Chiny, Rosja, Anglia itd. - w tym czy innym czasie zdefiniował protokół testowy, który określa zdolności ochronne (na odłamki, amunicję, efekt wybuchu i noże) każdego stosowanego materiału. Różne protokoły proponują (zgodnie z ograniczeniami wymaganymi do przeprowadzenia badań) skalę, która pozwala określić, który produkt jest najbardziej dostosowany do ryzyka, które chcemy leczyć.

Cóż, zacznijmy od naszego rodzimego podwórka? Przynajmniej tyle możemy zrobić! Dlatego francuski protokół i skala oceny:

  • Cóż, jest mały problem: AFNOR (Association Française de Normalization) nie oferuje specjalnego protokołu dla materiałów kuloodpornych używanych do ochrony osobistej lub w pojazdach.
  • Należy jednak pamiętać:
    • NF A36-800-2 i NF A50-800-2 (Spawane blachy stalowe walcowane na gorąco do opancerzenia - Część 2)
    • Standardowy NF P 78-401 (zastąpiony przez normę europejską NF EN 1063 - Szkło w budownictwie - Bezpieczne oszklenie - Badanie i klasyfikacja odporności na atak kulą)
    • Norma NF EN 1522/1523 (Okna, drzwi, zamknięcia i żaluzje - Odporność na pociski - Recepty i klasyfikacja)
    • Krótko mówiąc, bez komentarza ...

Amerykański protokół i skala ocen:

  • Wszyscy znacie standard wyznaczony przez NIJ. Ale Jankesi lubią robić to na wielką skalę! Daje to zatem:
  1. Standardy zdefiniowane przez NIJ (National Institute of Justice - federalny organ ds. Badań naukowych i standardów w USA):

NIJ Standard 0101.07 - Ballistic Resistance (draft)
NIJ Standard 0101.06 - Opór balistyczny
NIJ Standard 2005 Przejściowe wymagania dotyczące oporu balistycznego
NIJ Standard 0101.04 - Opór balistyczny
NIJ Standard 0101.04 Revision A - Ballistic Resistance
NIJ Standard 0101.03 - Opór balistyczny
NIJ Standard 0115.00 - Odporność na przebicie
Standard NIJ 0104.02 - Hełmy Riot i osłony twarzy
NIJ Standard 010600 - Hełmy
NIJ Standard 0117.00 - Standardowy strój bezpieczeństwa publicznego
NIJ Standard 0108.01 - Ballistic Protective Materials
Protokół testu ochrony osobistej FBI 2008
Procedura testowania kasku HP White 401-01b

  1. Standardy określone przez wojsko USA:

MIL-STD-662F, STANDARD MILITARY: BALISTYCZNY BADANIE WIRUSA DLA ZBRODNI

Niemiecki protokół i skala ocen:

  • Za przeproszeniem, nie można znaleźć wersji dokumentów w języku francuskim lub angielskim, więc podaję oryginalną wersję w języku niemieckim - wystarczy użyć DeepLa...
  1. Niemiecka jednostka certyfikująca (Vereinigung der Prüfstellen für angriffshemmende Materialien und Konstruktionen) określił następujące standardy:

VPAM KDIW2004 Podstawa: 18.05.2011
Podstawa VPAM KDIW 2004: 12.05.2010
VPAM HVN 2009 Stoisko: 12.05.2010
VPAM APR 2006 Edition: 2009-05-14
Podstawa VPAM BSW 2006: 14.05.2009

Rosyjski protokół i skala ocen:

  • GOST (dla osób zainteresowanych tłumaczeniem dokumentu wyślij mi wiadomość, wiemy jak to zrobić wewnętrznie).

GOST R 50744 95

Angielski protokół i skala ocen:

  • Przypomina się, że angielski instytut naukowy zdefiniował najpierw specjalny protokół dla materiałów wyprodukowanych w celu ochrony przed nożami i strzykawkami 2013.
  1. Angielska jednostka certyfikująca - HOSDB (Wydział Rozwoju Naukowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych) zdefiniował następujące protokoły:

HOSDB Body Armor Standards dla brytyjskiej policji (2007)
HOSDB Body Armor Standardy dla brytyjskiej policji (2007) 1 Część: Ogólne wymagania
HOSDB Body Armor Standardy dla brytyjskiej policji (2007) Część 2: Ballistic Resistance
HOSDB Standardy pancerza dla brytyjskiej policji (2007) Część 3: Odporność na noże i spike

Chiński protokół i skala oceny:

  • Mam nadzieję, że masz jakieś pojęcie o języku angielskim, jest to jedyna wersja, którą znalazłem - z wyjątkiem oczywiście chińskiego i mandaryńskiego ...
  1. Norma zdefiniowana jest pod nazwą:

141 2010

Skala oceny i protokół NATO (STANAG) - tylko dla pojazdów i samolotów:

  • Protokół ten jest wyrażany w tomach 2 (lot AEP-55 STANAG 4569 1 NATO i lot 2)
  • Nie jest przeznaczony do osobistych elementów ochrony, ale wyłącznie do pojazdów i samolotów
  1. Tabela normy dostępna jest tutaj:

NATO AEP-55 STANAG 4569

Protokół Australii i Nowej Zelandii i skala ocen:

  • Należy zauważyć, że protokół ten uwzględnia jedynie pistolety i kaliber myśliwski .12
  1. Norma zdefiniowana jest pod nazwą:

AS / NZS 2343: 1997

TUTAJ PODSUMOWANIE TABELA STANDARDÓW OCHRONY INDYWIDUALNEJ I OCHRONY POJAZDÓW I STATKÓW POWIETRZNYCH

MAŁE PORADY PRZED (I PO) ZAKUPIE:

  • Pomyśl o mobilności i komforcie poruszania się - być pod ostrzałem wroga to być martwym
  • Żaden materiał ochronny nie gwarantuje, że pocisk się nie przeniknie. Miejcie zaufanie do swojego materiału, ale w uzasadniony sposób, nie narażajcie się na bezużyteczny sposób
  • Kiedy płyta (elastyczna lub sztywna) zostanie uderzona lub ulegnie znacznej degradacji… nie nadaje się już do użytku!
  • Oceniając wagę kamizelki lub talerzy, weź pod uwagę przewóz torby, amunicji, broni ...
  • Kup płyty "przeciw urazom". Koszt jest niższy, aw każdym razie niższy niż ból, a w konsekwencji śmiertelne ryzyko uszkodzenia fizjologicznego spowodowanego przez wewnętrzne odkształcenie elastycznych płytek przy uderzeniu
  • Pamiętaj, że wydajne materiały mają swoje życie! Oprócz gwarancji udzielonej przez sprzedawcę lub producenta należy wziąć pod uwagę, że materiał nie jest już używany
  • Przestrzegać wskazówek dotyczących konserwacji i ochrony (wilgotność, promieniowanie UV, narażenie na rozpuszczalniki itp.) Wskazanych przez sprzedawcę lub producenta
  • Przećwicz obsługę broni i akcesoriów z kamizelką lub noszakiem płyt balistycznych! Poprawi to twoje wyczucie i refleks.

Powodzenia i jak zawsze bądź bezpieczny, bądź szczęśliwy!

Dodaj komentarz